Geçmişin izinde (Çiten)

    Bizim yaşıtlarımız iyi bilir.Her evin bahçesinde bir tane bulunurdu.Başka yörelerde yuvarlak yapılanları da var.Ancak bölgemizde dikdörtgen şeklinde yapılırdı.Ne işe yarardı?Bölgemizde mısır çok miktarda üretilirdi.Özellikle ova köylerde en fazla ekimi yapılan bitkiydi.Mısır sapları ağaçlara düzgün bir şekilde asılır,kışın hayvan yiyeceği olarak kullanılırdı.
Mısır koçanları ise yaprakları kopartılır,bu yapının içine doldurulurdu.Rüzgar ve sıcaklık nedeniyle kendiliğinden kurur ve öğütülmeye hazır duruma gelirdi.Mısır un haline getirildikten  sonra 2-3 hafta içerisinde tüketilmesi gerekirdi.Aksi takdirde bozulur,ekmek yapmak mümkün olmazdı.O nedenle az miktarda dövülür ve değirmene gönderilirdi.Karlı ve Sarılık mahallelerinde ise mısır,koçanlarıyla birlikte fırına atılıp kavrulur,değirmende öğütülür ve geleneksel Çerkes yemeği mamıs yapılırdı.
     Çitenler kışın yiyecek sıkıntısı çeken farelerin de gözde mekanlarıydı.Ancak o zamanda evin kedisi devreye girer hırsızları teker teker yakalar ve cezalandırırdı.
      Bölgemizde mısır tarımının azalmasıyla çitenler de önemini yitirdi.Ev bahçelerinde çok nadir görülen bir yapı haline dönüştü.Yakında tamamen tarih olacak,sadece resimlerden seyredeceğiz.Temennimiz bu yapı ve tarım aletlerinin birer örneklerinin  kapalı bir mekanda toplanıp sergilenmesi ve genç nesillerin atalarının yaşam koşulları hakkında bir fikir edinmesi.Bu gün bu yapılmaz ise yarın arayıpta  bulamayacağız.