Ozan Arif, 4.vefat yıl dönümünde mezarı başında anıldı.
Ülkücü camianın sembol isimlerinden Ozan Arif 13 Şubat 2019 tarihinde gırtlak kanseri nedeniyle tedavi gördüğü 19 Mayıs Tıp Fakültesi hastanesinde vefat etmiş ve yaklaşık 20.000 seveninin Samsun Büyük Cami'de kıldığı cenaze namazı sonrası Kıranköy mezarlığına defnedilmişti.Bugün vefatının 4.sene-i devriyesinde mezarı başında anıldı.Anma törenine İYİ Parti İl Başkanı Hasan Aksoy ve İYİ Parti ilçe başkanları,İlkadım Belediye Başkanı Necaattin Demirtaş ve çok sayıda vatandaş katıldı.Saat 12.00'da başlayan törende saygı duruşu İstiklal marşının ardından Kur'an tilaveti yapıldı ve dualar edildi.
OZAN ARİF KİMDİR?
10 Haziran 1949'da Samsun'un Terme ilçesinde doğdu. Babası, Giresun'un Alucra ilçesine bağlı şimdiki ismi ile Yükselen eski adı ile Hapu köyünden, annesi ise şimdiki ismi ile Demirözü eski adı ile Eşgüne köyündendir. Babası, Muharrem Çavuş'un (Muharrem Şirin) oğlu Mehmet Bey, annesi Fatma Hanım da, yine komşu köy Demirözü'nden aynı şekilde sevilen Gençağa Eşgünoğlu'nun kızıdır.İlk ve ortaokulu Samsun'da bitirdikten sonra, hayli kalabalık olan ailesine kısa zamanda maddi yardım yapabilmek düşüncesiyle öğretmen okuluna başladı. 1969-1970 döneminde Ordu İli, Perşembe Erkek Öğretmen Okulu'ndan mezun oldu. Okul süresi boyunca kışları okuyup, yazları rençberlik yapan bir öğrenci idi. İlk göreve başladığı okul, ailesinin bulunduğu Samsun'da Karaoyumca köyündeki ilkokuldur.Bir yıllık stajyerlik süresinden sonra, yine Samsun'da Devgeriş köyüne tayin oldu. 1972 yılında yine aynı köyde stajyerlik yapmakta olan ve ona ömrü boyunca en büyük desteği veren; Süheylâ Hanım'la evlendi. Tek çocukları olan Mehmet Alp, 1973 yılında Samsun'da dünyaya geldi.Devgeriş köyünde beş yılı öğretmenlik, dört yılı ise okul müdürlüğü olmak üzere, toplam dokuz yıl T.C. Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı olarak kamu hizmeti vermiştir.
Aha geldim gidiyorum.
Yalan dünya işte senden,
Aha geldim, gidiyorum.
Kalanlara selam benden,
Aha geldim, gidiyorum.
Var mı sana gelip kalan,
Baştan başa murad alan,
Varın yoğun hepsi yalan
Aha geldim, gidiyorum.
Dereyi aş, tepeyi aş,
Sonu yoktur dolaş dolaş,
Günden güne yavaş yavaş,
Aha geldim, gidiyorum.
Yalan dünya sana böyle
Kimler konup göçtü söyle,
Ben de işte aynen öyle
Aha geldim, gidiyorum.
Gülemedim şöyle bir gün,
Senelerim geçti sürgün
Gönül sevdiğine dargın,
Aha geldim, gidiyorum.
Arif der ki: bunca yıl ay
Geldi geçti vay dünya vay!
Yaşamaksa yaşadım say,
Aha geldim, gidiyorum.
Ozan Arif
