Yerin dili olsa da konuşsa...

     Resimde görülen alan.Gökçeboğaz mahallesinin,Samsun Sinop karayolunun yaklaşık 800 metre içeride Gökçeboğaz çayı kenarıdır.Görülen tek çam ağacının arkasında yola dik olarak uzanan, Milli Eğitim Bakanlığının kalabalık köyler için yaptırdığı standart tip 5 derslikli bir ilkokul bulunmaktaydı.Bu günkü ortaokulların mevcudundan daha fazla öğrenciye eğitim verirdi.Haftanın 5.5 günü (Cumartesi günü öğleye kadar) açık olan okulda öğle arası evlere gidilmez,her gün nöbetleşe okula yakın evlere okuldan verilen buğday unuyla patıl ekmeği veya katlama yapılır,yanına süt tozundan sulandırılmış bir bardak sıcak süt,afiyetle yenirdi.Teneffüs ve öğle arası hemen takımlar kurulur,yakantop,veleybol,saklambaç,futbol,ip atlama,vs,her öğrenci mutlaka bir oyun grubu içerisinde yer alırdı.Öğrenciler arasında sosyalleşme en üst boyuttaydı.Bazen öğrenciler hızını alamaz,ders bittikten sonrada gruplarını kurar okul bahçesinde oynamaya devam ederdi.Ancak bu husus derslerini de aksatmaz,tabir caizse canavar gibi de ders çalışırlardı.Okul 1995 yılına kadar faaliyetine devam etti.1995 yılında şimdiki yerine yapılan Gökçeboğaz ilkokul/ortaokul nedeniyle aşağıya taşındı.Buradaki bina da atıl duruma düştü.Daha sonrada yıkıldı.O günlerden geriye kalan,kemale ermiş çam ağaçları bir de o günleri yad ederek kenarda sessizce gözyaşı döken kuru bir çeşme.