Eskilerden bir anı.
Eskilerden bir anı.
Şaban Sezgin
-
1991 yılı kasım ayında Mersin Karacailyas ilköğretim okulunda memuriyete başladım.
Mersin öğretmenevinde kalıyorum.
Dersine girdiğim ortaokul kısmı öğleci,
Ders saat 12.30 da başlıyor.
Saat 10'da kalkıyorum.
Üzerimi giyinip dışarı çıkıyorum.
Kahvaltımı yapıyorum.
Çayımı içiyorum..
Dolmuşa binip okula gidiyorum
Kendime böyle bir düzen kurdum.
Bu esnada,
Hiç bilmediğim bir yer...
Çevreyi de tanımaya çalışıyorum.
En kaliteli çay nerede yapılıyor?
Hangi lokantanın menüsünde ne var?
En güzel tantuni nerede yapılıyor?
Girdiğim mekanlarda,
Servis hizmetinden,
Duvarlardaki resim ve simgelerden,
Konuşma adabından,
Temizlikten,
yediden yetmişyediye,
Herşeyi gözlemliyorum.
Mersin pkk'nın çok olduğu bir yer.
Hassas olmalıyım.
Bu esnada bir lokanta keşfettim.
Güzel paça ve işkembe yapıyor.
Serviside fena değil.
Haftada birkaç kez ziyaret etmeye başladım.
Yine bir sabah, Paça çorbası yemek niyetiyle öğretmen evinden çıktım.
aheste adımlarla lokantanın yolunu tuttum.
Önüne geldim.
Başımı kaldırdım.
Aman Allah'ım !
Şok.
Bizim lokanta depremden fena olmuş.
Masa ve sandalyeler yerlerde,
Cam çerçeve inmiş,
Duvar simsiyah,
Ne olmuş böyle?
Kimseye de soramadım.
Bir başka mekanda kahvaltımı yaptım.
Dolmuşa binip okulun yolunu tuttum.
Birinci derse girdim.
Teneffüste öğretmenler odasına indim.
Masanın üzerinde Mersin'in yerel gazetelerinden birisi duruyor.
Elime aldım.
Birinci sayfada bizim lokantanın haberi,
Sanayi tipi,
Tüp patlaması sonucu,
2 ölü,
Bilmem ne kadar yaralı....
Sizin anlayacağınız,
Direkten döndüm.
Kalın sağlıcakla....
