Okul idarecilerinin sessiz günleri.
Okul idarecilerinin sessiz günleri.
Şaban Sezgin
-
Okullar kapandı.Öğrenciler ve öğretmenler tatillerini yapıyor.Resmi işlemlerin yürütülmesi için de idareciler görevlerinin başında.Sene içerisinde çocuk sesleri,öğretmenlerin sağa sola koşuşturmaları,veliler,belki biraz yorucu bir tempo ama zaman hızla geçiyor.Öğrencilerin bir miktar yaramazlıkları olsa da yaptıkları şirinliklerle kendilerini affettiriyorlar.Bu günlerde okullar sessiz ve sakin.İdarecilerin de bu durumdan çok mutlu olduklarını sanmıyorum.Nereden biliyorum? Kendi idareciliğimden .Bir iki ufak işten sonra gün boyu beklemek insanı sıkıyor.Dışarı çıkıp biraz hava almak,koridorda volta atmak,öğretmenler odasına inip televizyon seyretmek te can sıkıntısını gidermiyor.Hele çocukluğunuzda ''öcü''gibi bir mitoloji ile yetişmişseniz,kendiliğinden açılan bir kapı veya pencereden de huylanıyorsunuz.Öğrencilerimize sokaklarda rastlamak ta çok zor.Belki havaların sıcaklığı nedeniyle dışarı çıkmıyorlar.Çok az bir kısmı Cami Kuran Kurslarına devam ediyor.Bu gün Alaçam Kubbeli Camiinde onlara rasladım.Her biri makam arabası gibi bisikletleri caminin önüne sıralamış.Şunlara bir şaka yapayım dedim.Ödünç olarak bir tane bisiklet istedim.Biraz binip getireceğim dedim.Toplumda insanların birbirine karşı duydukları güvensizlik çocuklara kadar sirayet etmiş.Hiç biri bisikletini ödünç vermedi.Gerekçe;ya binip geri getirmezsen?Bir tanesi göz açıklık yaptı.Arkadaşının bisikletini bana vermeye kalkıştı.Onu da ben almadım.
İdareci arkadaşlar sayılı günler çabuk geçiyor.Yakında yine okullar eski hallerine kavuşacak.Ancak o zamana kadar kendinize mukayyed olun.Allah korusun.herhangi bir kaza vukuunda ilk yardım yapacak insan da bulmak zor.Vaktiyle Yakakent Karaabada görev yapıyorum.Odamda bilgisayarda bir yazı yazdım.Yazdır butonuna tıkladım.Yazıcı yazmadı.Kalktım bilgisayar ve yazıcının kablo bağlantılarını kontrol ettim.O esnada herhalde koltuğa değmişim ki tekerleri ile benden bir hayli uzaklaşmış.Bir anda deprem oldu da okul yıkılıyor zannettim.Yerde acı acı etrafıma bakındım.Bu koltukların altına teker takma işini akıl edene de epeyce söylendim.Biraz dinlendikten sonra masaya tutunarak ayağa kalktım.Kendimi şöyle tarttım.Doktorluk işim var.Ama gözle muayene ederse?İşime gelmedi.Bir kaç gün acısına katlandım.
İdareci arkadaşlar beni anladınız değil mi?Her ne kadar bu gün kulvar değiştirmiş olsam da ben bir emekli öğretmenim.Sizleri seviyorum.
Kalın sağlıcakla...
