Gidelim bizim ellere.
Gidelim bizim ellere.
Murat Kaya
-
Gidelim Bizim Ellere...
Gelir misin?
Gel gidelim yüreğim,
benimle gel haydi
doğduğum ellere,
bir yanımız yitik kaldı
gurbet denen ellerde.
Gurbet kendine kalsın
kendi gurbetinde...
Gidelim bizim ellere...
Oynar mısın?
Benimle çocukça !
Çocukluğumuzdaki
Kara toprak zeminde,
Kan ter içinde oynayıp
soluk soluğa ,
Doyasıya içten içe
Bir yudum su misali
Varalım,
varettigimiz sevgilere...
İster misin?
Gidelim bizim ellere...
Bilemedik
Bir hızla
geçip gidiyor ömrümüz,
geçip giden
yıllarımızda,
yüreğimize yaslandı
Gözyaşlarımız ...
Dalıp dalıp giden gözlerle
Uzak kaldı anılarımız,
Nedir ki
bizi hasretle ağlatan
nedir ki aradıklarımız?
Bilirim de bilemem,
Söylerim de söyleyemem,
Yürek yangınımız,
Hasretimiz bitsin.
Gidelim bizim ellere...
Nasıl da
arardık birbirimizi,
anlatırdık dertlerimizi
paylaşılan sevgimizi,
Yer sofrasında kalan
kardeşliğimizi ,
yer yatağında saatlerce
sohbetlerimizi ,
Nasıl da beklerdik
birbirimizi ,
Şimdi camda kaldı
Gözlerimiz...
Kapıda kulağımız
Ne arayan var
ne soranımız
Gel yüreğim,
beraber
Gidelim bizim ellere...
Ne kaldı
bunca emek sonrası
geriye
gidiyoruz kendi halimizde
Bilmem ki nereye?
Gel,
Gel yüreğim,
Gidelim bizim ellere...
12 Nisan 2025/Davutlar
Murat KAYA Eğitimci/Şair
