Yaşamak için yaşatmalıyız...
Yaşamak için yaşatmalıyız....
Murat Kaya
-
Bu gün de sinem daraldı, Hafızamda çocukluğum. Çocukluğumun fukara hali, İçi dolu mutluluğum. Yer sofrasında , yanan kuzinenin yanında , ne varsa ailecek yediğimiz, Kulağım kapıda, arkadaşlarımın sesine ayarlı yüreğimiz. Kan ter içinde doyasıya oynayıp, can cana Gülüşmelerimiz. Ve bitmeyen hayallerimiz . Okulumuz,evimiz,ailemiz, konu komşumuz, büyük aile mahallemiz. Ve sevdamızı bile dile getirmeye utanırdı yüreğimiz. Bugün sinem yine daraldı. Sığmıyorum bir yerlere. Düşünüp düşünüp Bir hal çaresini, düştüğümüz mü Düşürüldüğümüz mü Bunca yaşanan hallere. Yok edilen hayallere, Onca bedeller ödenmiş gayelere, Her geçen gün umudu tükenenlere, Kavgada yer almadan Keyf çatıp seyr-i alemde akıl yürütenlere, Söyleyecek söz bulamadım utandım , bir şeyler söylemeye. Oysa, bir başını kaldırıp bakabilsen, Hükmedenin senden güçlü olmadığını görebilsen, Hele de kendi gerçeğini haklı zeminde sahiplensen... Ahh bir bilsen, Ne Kaz Dağları Ne Akbelen Ne de Artvindeki dereler, Yakılıp yıkılmaz,kurumazdı Bir ses verebilsen.. İçim daralıyor inan. bunca yaşananlar içinde benim yaşamam nedir ki İnan insanlığımdan, utanıyorum inan. Bezirganların, DİLSİZ ŞEYTANI oynayıp , Kıbleye durmasından, Yalan,dolan, talan içinde var olup ,varsıl olup Bana haktan ,adaletten bahseden sahtekar utanmazlardan, Utanıyorum inan, İnsanlığımdan utanıyorum. Verin bana fukara çocukluğumu , Nerede kaldı çocukluğum, Saf,temiz,namuslu,erdemli dostluğumuz... Aç yatanı olmayan komşuluğumuz... İnsanlık için mücadelede Yok edilen hukukumuz... İçim daralıyor inan... Yaşamalıyım, yaşamalısın demenin, tadı tuzu da yok artık . YAŞAMAK İÇİN YAŞATMALIYIZ Yeter artık... 3.11.2024/Davutlar Murat KAYA Eğitimci-Şair
